Ik zal maar gelijk met de deur in huis vallen… 3-11, dat was de uitslag. Ik hoor je denken: Ach jongens!! Hoe kunnen jullie dat nou weer voor elkaar gekregen hebben!? Zo slecht gespeeld!?
Maar dat is echt verre van de waarheid. Er werd gewoon erg weinig gescoord. Dit begon aan beide kanten zo. Er waren aan beide kanten al wissels geweest zonder dat er überhaupt een keer van vak was gewisseld. Toen kwam er een doelpunt van DVO en relatief snel (lees minimaal een paar minuten later pas) het antwoord van Sanne, die Débaldérin ook op het bord zette (1-1). Maar hoewel wij moeite bleven hebben met het vinden van de korf, had DVO deze ondertussen wel gevonden. Kans na kans vloog voor Débaldérin langs, op of over de korf en DVO wist tot de rust uit te lopen tot 1-6.
De rust bespreking ging dan ook vooral over hoe goed we eigenlijk aan het spelen waren. 6 doelpunten doorlaten in een hele helft, dat is een knap stukje verdedigend werk. Daarnaast hadden we genoeg aanvallen met meerdere pogingen. Maar afmaken, ho maar… Gelukkig hadden we nog een helft, waar we als doel hadden onze score minimaal te verdubbelen.
Dit begon goed, met een schot van Bart S was de score van Débaldérin al verdubbeld (2-6). DVO had echter de korf gevonden en liet deze niet meer uit zicht. Na ook nog een gemiste strafworp aan de kant van Débaldérin was het toch langzamerhand wel duidelijk dat we deze wedstrijd niet meer gingen winnen. Gelukkig kon Bart M er nog voor zorgen dat we onze rustdoelstelling hadden gehaald door het derde doelpunt te scoren en hierbij ook het laatste doelpunt van de wedstrijd te maken (3-11).
Doelpuntenmakers: Sanne V, Bart S, Bart M
Tirza van den Dikkenberg