Débalderin tegen de Hazenkamp is een traditionele wedstrijd voor de vereniging. Directe concurrentie in de competitie vanuit Nijmegen maakt het een beladen wedstrijd, en dat de wedstrijd deze dag plaatsvond middenin de tentamenweek maakte de aanwezige spanning niet minder. Toch weerhielden deze feiten de tien topspelers van débaldérin midweek 1 er niet van om aan te treden. Althans, een enkeling was geheel volgens traditie natuurlijk een beetje te laat (begrijpelijk gezien de spanning die er op deze wedstrijd lag natuurlijk). Coach en topspeler Fons was duidelijk over de strategie, ten alle tijden de voorsprong proberen te behouden.
De basisspelers van de wedstrijd zijn de fanatieke débaldérin-volgers natuurlijk niet onbekend: In de aanval waren dit Sanne V, Marie-Louise, Jelmer en Fons, in de verdediging Kamiel, Bart M, Marieke en Laura. Verder stonden Julia en Sanne M klaar voor de toevoer van nieuwe energie in de wedstrijd.
In het eerste kwartier van de wedstrijd werd de gekozen tactiek nauwkeurig aangehouden, Fons zorgde er persoonlijk voor met een kort kansje de stand op voorsprong te zetten. Deze voorsprong werd aangehouden door Kamiel, Sanne V en Marieke tot het vierde punt. Helaas bleef de tegenstand ook groot vanuit de Hazenkamp en kwam het tot een 4-4 gelijkspel. Op dit punt gooide de scheidsrechter echter roet in het eten door Débaldérin twee strafworpen te geven. Fons en Kamiel met hun hoofd al bij de naborrel konden traditioneel niet anders dan voor die bitterballen gaan waardoor het initiatief toch bij de Hazenkamp kwam. Wat er hierna gebeurde is nog onduidelijk, maar de stand bij rust was 5-11.
Het rustmoment werd optimaal benut met oppeppende en verbeterpunten uit de gehele breedte van de selectie, dus alsnog werd de tweede helft met frisse moed gestart. Enige acclimatisatie was alsnog nodig (twee snelle tegendoelpunten in de eerste minuten), dus laten we zeggen dat de tweede helft startte met een stand van 5 tegen 13. Vanaf hier kwam de doelpuntenmachine van débaldérin weer op gang. Punten door Julia, Fons, Kamiel, Fons en Laura brachten de débaldérin-score naar 10 punten. De Hazenkamp kon op dit punt maar matig weerstandbieden tegen de in stelling gebrachte schotkanonnen en kregen nog maar drie ballen in het korfje. Omdat bij débaldérin traditie zo hoog in het vaandel staat besloten ook Bart en Kamiel weer de borrelsnack voorraad te verhogen ten koste van waardevolle wedstrijdtijd. De eindstand werd daarom 10 – 16 in het voordeel van de Hazenkamp. De naborrel van débaldérin was echter zo gezellig dat er in dit geval gesproken kan worden over winst bij beide partijen, wat de avond dus over zijn geheel zeer geslaagd maakte.
Complimenten natuurlijk ook nog naar de scheids, die niet alleen uitermate vakkundig zijn werk deed, maar ook het zogenaamde bittergarnituurpotentiaal op een traditioneel hoog niveau legde.