Onder het mom van beter laat dan nooit, en “het is nog voor de volgende wedstrijd dus dan is het oké toch?”:

Op dinsdagavond 14 februari speelden wij een thuiswedstrijd tegen SKF uit Veenendaal. Ik begon samen met Kamiel, David en Tirza in de aanval. In de verdediging begonnen Bart Merks, Reinier, Sanne van Veen en Rianne. Aan de zijlijn begonnen Jelmer Sonnemans, Bart Schreuder, Nathalie en Willemijn.

De eerste helft begon moeizaam, want we kregen al snel drie doelpunten tegen. Bart Merks en Kamiel wisten de eerste schoten te maken, maar de tegenstander liep al snel uit naar 2-5. Gelukkig wisten we de achterstand iets in te halen door doelpunten van de Barts, Nathalie én Reinier en gingen we de rust in met 6-7 in het voordeel van SKF.

Na de rust kwam SKF echter sterker terug en kregen we al snel twee doelpunten tegen. Sanne van Veen wist nog wel de 7-8 te scoren, maar SKF bleef doorgaan en liep ondanks dedoelpunten van Bart Schreuder en Rianne uit naar een voorsprong van 9-15. Nathalie scoorde nog een keer, en ik wist er toch nog twee van ver ook in te mikken, maar het mocht niet meer baten. Met een eindstand van 12-16 was de wedstrijd voorbij en moesten we helaas onze nederlaag accepteren.

Ondanks het verlies was het wel een bijzondere wedstrijd, want het was de eerste keer dat David meespeelde. We zijn blij dat hij al zo snel mee kon doen met een wedstrijd. Al met al was het een spannende wedstrijd, maar uiteindelijk trok SKF aan het langste eind.

Groetjes Marie-Louise