Zetten 1 – Débaldérin 1
Op papier verschilde beide teams weinig van elkaar. De laatste onderlinge strijd, geleverd aan het eind van het veldseizoen at De Bongerd sportvelden te Wageningen, werd na een gelijk oplopende score uitstekend gewonnen (17-15) door het thuisteam. Deze wedstrijd werd gekenmerkt door de man met de bril, die –zonder grappen- -bloedserieus- met een precisie van 90% de ballen er in knalde. Het kan zelfs goed zijn dat z’n eerste twintig minuten 100% waren, alvorens zijn zicht uitgeschakeld werd dankzij moedertje natuur en haar herfstige uitspattingen. In deze wedstrijd ontliepen de teams elkaar dus niet zo gek veel in snelheid, kracht en het aantal mannen en vrouwen wat op het veld stond. Achteraf bleek dit laatste zelfs gelijk te zijn.
Natuurlijk bent u allen bekend met Zetten. Wist u bijvoorbeeld dat Zetten 5051 (1 januari 2014) inwoners telt, dat er tijdens de Tweede Wereldoorlog fel is gevochten én zeer veel vernield is, of dat Zetten een uitgebreid winkel- en dienstenbestand heeft en daarmee een streekfunctie vervult? Nee? Nu wel. Zetten niet zo gek ver van Wageningen af. Daarom werd ook besloten om een stukje door het boer’nland fietsen, Nederrijn over te zwemmen, meer boer’nland te doorkruizen, om uiteindelijk aankomen in het dorp Zetten, waar de bassischool de volgende slagzin hanteert: ‘onderwijs dat je pákt!’ For real, mét één lééstékén óp pákkén. Aangezien we hier te maken hebben met vrij kleinschalig dorp in een afgelegen ruraal gebied, waar de katholieke kerk nog van grote invloed is (Onzin: 2014, 1), is het vriijjj aannemelijk dat het hier wel degelijk gaat om een heftige vorm van ped..onderwijs.
DUS
Het was serieus een heerlijk tochtje om te fietsen op de vroege zaterdagmorgen. Men had tijdens deze tocht ook ruimschoots de tijd om katers en vermoeidheden van de KaBo (lees: bier drinken) weg te biken. Débaldérin was ruim op tijd aangekomen, wat tijd overhield voor een fotoshoot. Klaarblijkelijk moesten er nog team- en individuele foto’s gefabriceerd worden. Joost had z’n professionele gear meegenomen en de modellen zagen er deze dag lekker uit. Er is dus vertrouwen in een mooi stel foto’s voor het nieuwe seizoen. Wissels Tobiass en Bruno –ikzelf- werden dan wel vriendelijk maar discreet verzocht níet op de teamfoto plaats te nemen. Waar de twee met onbegrip op reageerden aangezien deze overduidelijk by far de knapste van de aanwezigen waren.. en van de rest van Débalderin… gekeken over een periode van ongeveer 10 jaar. Na deze fotoshoot, het warm hebben gemaakt van de spieren, en drie ballen max. te hebben geschoten kon de wedstrijd beginnen.
Aanval: Joost Brombacher, Gianna Verbeek, Rik Maasdam, Astrid Leferink
Verdediging: Taric Schrader, Saskia Feijen, Bruno Lauteslager, Sytske Drost
De eerste tien minuten waren chaotisch van Débaldérin. Veel onnodig balverlies: slordige passing, slechte visie. Dit resulteerde dan ook in een matige, maar gelijk oplopende score. Opvallend was dat mr. 100% de laatste maanden grondig gemetamorfoosd was naar mr. 0%. Dit was prettig, en gaf Débaldérin de kans om zich na deze eerste 10 minuten te herpakken. Dit lukte dan ook vrij goed. De samenwerking tussen Débaldérin 1 was een tikkie beter dan dat van Zetten 1, wat aan het eind van de eerste helft resulteerde in een nog net niet zo’n overtuigende 5 – 6: een punt verschil in het voordeel van de Débaldérin.
Wissels in de rust:
Jorinde Mulder voor Astrid
Michelle Struik voor Sytske
Tobiass Elzerman voor Taric
De tweede helft kwam Tobiass binnen de lijnen. Deze alles-met-Débal-kunner kwam er in voor Taric, die zichzelf promoveerde van veldspeler-coach naar coach-wissel. Het eerste balcontact van Tobiass vertaalde zichzelf in een doelpunt. Opgemerkt mag worden dat vanaf deze wissel de twee knappe jongemannen in één –ik herhaal- één vak stonden. Dit moet een genot om naar te kijken zijn geweest. Dan kwam er ook nog eens bij dat in de tweede helft vrij snel duidelijk werd welk team de overwinning terug over de rivier mee naar huis zou nemen. Qua uithoudingsvermogen begon het thuisteam het dan een tikkie moeilijk te krijgen, mentaal gezien waren ze compleet gesloopt. Dit door een –lees goed- door Tobiass genomen doorloopbal, met één hand, doorgelopen van voor naar achter de korf, dus achterwaarts gegooid, aangegeven door Joost vanuit de verdediging, snapt iemand het nog, knakte er wat bij de tegenstander. Ik was in ieder geval was in shock dat ik zojuist deze grandioze gebeurtenis had mogen aanschouwen. Deze 5 – 7 voorsprong liep uiteindelijk uit tot een very comfortabele 10 -16. De tweede helft werd er dus verder losjes gespeeld, en veel gescoord.
Bier onder de douche was de kers op de taart van een mooie korfbalmiddag. De eerste punten van het zaalseizoen zijn binnen!
DOEI
Doelpuntenmakers: Joost Brombacher 4, Tobias Elzerman 4, Rik Maasdam 2, Saskia Feijen 1, Bruno Lauteslager 1, Astrid Leferink 1, Rik Maasdam 1, Jorinde Mulder 1, Taric Schrader 1, Michelle Struik 1, Gianna Verbeek 1.