Wedstrijdverslag SKF – Débaldérin woensdag 19 december
Op 19 december speelde de midweek in Veendendaal tegen SKF. De delegatie die niet de luxe had dichtbij te wonen of te beschikken over een auto, verzamelde bij de rijnveste om gezamenlijk de kou te trotseren op de fiets. Ondanks dat Bart de route onderweg nog een paarkeer moest bijstellen, kwam iedereen op tijd aan voor de wedstrijd. De tegenstander uit Veenendaal stond bovenaan in de competitie, dus voor de fietsers kwam het goed uit dat ze alvast een warming up achter de rug hadden. Dit werkte ook meteen in ons voordeel, want het eerste doelpunt van de wedstrijd was voor Débaldérin en werd gescoord door Wouter. *Spoiler alert* dit is ook de enige keer in de wedstrijd dat we voor zouden staan. De tegenstander leek niet onder de indruk van deze vroege goal en ging zelf op doelpuntenjacht. En met succes ook, want de ene na de andere bal vloog door de mand. Maar liefst 5 doelpunten achter elkaar wist SKF te maken, waardoor ze op een comfortabele voorsprong kwamen. Hoewel het al snel duidelijk werd dat SKF beschikte over veel snelheid en scoringsvermogen, waren wij natuurlijk niet helemaal vanuit Wageningen komen fietsen om een pak rammel te krijgen. Dankzij goede communicatie wist de verdediging zand in de Veenendaalse machine te strooien en kon onze aanval ook aan het scoren gaan. Nadat de bal een paar keer over en weer was gegaan stond het uiteindelijk 12-6. Om een overwinning of gelijkspel eruit te slepen leek te veel gevraagd, vooral toen bleek dat een Veenendaalse heer het op de heupen had en er 6 doelpunten in wist te leggen van niet minder dan 15 meter. Toch wisten we nog een behoorlijke hoeveelheid doelpunten te maken, maar liefst 13, die weliswaar niet in de buurt kwamen van de 23 doelpunten van SKF, maar toch reden gaven voor tevredenheid na de wedstrijd. Helaas ging steven door zijn enkel, waardoor hij de wedstrijd niet heeft uit kunnen spelen. Gelukkig heeft hij nog de hele kerstvakantie voor de boeg om te herstellen. Om de laatste wedstrijd van het jaar toch nog een mooi afsluiter te geven, zorgde Wouter ervoor dat er nog een royale schaal met bittergarnituur op tafel kwam (hij had op pijnlijke wijze een stip versierd, was zelf niet instaat hem te nemen en liet Bart hem missen), zodat iedereen weer tevreden en met gevulde buikjes zijn bedje in kon.