NSKK 2019
Precies 12, zoveel aanmeldingen waren er uiteindelijk voor de NSKK selectie van Wageningen. Precies 6 om 6 qua man/vrouw verhouding. De TC van Débaldérin hoefde verder dus geen keuzes te maken en de NSKK selectie bestond uit de volgende namen.

Dames
Milou Hendriks
Esther Johannes
Esmee van Schuppen (DVO)
Linda Uittenboogaard (DVO)
Marly Verest
Rianne Wassink
Heren

Pim Arendsen
Floris Barnhoorn (DVO)
Arjan Freije
Steven Heesterman
Allard van Nierop
Reinier Schreuder

Boven vlnr: Steven, Floris, Allard, Arjan, Reinier, Pim en Mathijs. Onder vlnr: Bart, Linda, Rianne, Milou, Marly, Eshter, Esmee en Inge

Trainer van Débaldérin en zelf voormalig deelnemer van het afwezige Enschede, Mathijs van den Bergh, fungeerde als coach en had van te voren aan de helft van de selectie een training verzorgd. Wedstrijdsecretaris Bart Schreuder fungeerde als assistent-coach en schoenen haler.
Op 3 Januari 2019 vertrokken vanuit verschillende woonplaatsen met de auto of het ov naar Arnhem. Wageningen was ingedeeld in Poule B met Delft 2, Groningen 3, Nijmegen 1 en Dordrecht. De poulewedstrijden zouden 2*8 minuten zonder rust in beslag nemen en eventuele knock-out wedstrijden 2*10 minuten zuivere speeltijd.

1ste wedstrijd: Wageningen-Delft 2
In de 2de ronde van de dag om 10:20 speelde Wageningen zijn eerste wedstrijd. De opdracht was om scherp aan de korte wedstrijden te beginnen. In de aanval begonnen Marly, Milou, Pim en Arjan en in de verdediging Linda, Esmee, Floris en Steven. Op de bank begonnen dus Rianne, Esther, Allard en Reinier, die zijn schoenen vergeten was. Deze vakken zouden de rest van het toernooi gehandhaafd blijven. De eerste die zich liet gelden was Milou die met een afstandsschot de 1-0 noteerde. Delft antwoordde en via vooral afstandsschoten over en weer stond Wageningen met de rust 4-3 voor. Beide ploegen kregen en maakten een strafworp en na nog 3 afstandsschoten stond er een voor Wageningen toch een enigszins teleurstellende 6-6 eindstand op het bord. Het betere spel was door de zuivere Delftse heren teniet gedaan.

Groningen 3 – Wageningen
Mathijs had Groningen in ronde 1 al bekeken en geconstateerd dat hier kansen lagen. Het ‘DVO’-vak (en Steven natuurlijk) begon in de aanval en het vak dat in ronde een op de bank zat begon in de verdediging. Floris opende de score en via Reinier en Rianne die een mooie aanval afrondde werd het 1-3. Groningen leek nog even dichterbij te komen maar Linda zette een 2-4 ruststand neer. In de tweede helft speelde Wageningen slordig en ging het bij vlagen ook nog mee met het trage Groningse spel. Hierdoor kon het ondanks dat de nul gehouden werd niet ver uitlopen en werd het via enkel een stip 2-5.

Nijmegen 1 -Wageningen
Met weer door gewisselde vakken begon Wageningen aan de wedstrijd tegen Nijmegen. Nijmegen had vooral sterke heren mee en het plan van Wageningen was om over de Dames te spelen. Nijmegen kwam de eerste helft 4 maal tot scoren, waarvan 3 maal van afstand. Terwijl Wageningen alleen 1 maal van ver raakschoot via Allard, die ook een stip benutte. In de 2de helft kwam het plan beter uit de verf en kreeg Wageningen via de dames 2 stippen mee. Dit leidde helaas niet tot een overwinning. Eindstand: 7-5
Wageningen – Dordrecht
Met dezelfde opstelling als tegen delft begon Wageningen tegen Dordrecht, dat dankzij voornamelijk sterke heren alleen van Nijmegen had verloren. Er was intussen gerekend en ervan uitgaande dat Delft van Groningen zou winnen, zou het bij verlies op doelsaldo aankomen. Ondanks de hierin goede uitganspositie was de opdracht om het verschil zo klein mogelijk te houden (of te winnen natuurlijk). In de eerste helft waren de doelpunten schaars en na de 1-0 van Linda stond het bij rust 1-2.
In de tweede helft begon Dordrecht scherp en liep het via 1-4 en 2-5 uit tot 3-7. De wedstrijd erna tussen Groningen en Delft leek nog even spannend te worden voor Wageningen maar dankzij Milou en Marly werd Dordrecht nog op 5-7 gehouden. Met een doelsaldo van zeven kon Wageningen zich langzamerhand gaan opmaken tegen de winnaar van Poule A die eveneens uit 5 ploegen bestond.

Utrecht 1 – Wageningen
Na een wat langere rustperiode bleek de tegenstander in de kwartfinale Utrecht 1 te zijn. Op basis van hun eerste plek in Poule A wist Wageningen dat het een moeilijke pot zou worden. De wedstrijd zou met 2*10 minuten zuivere speeltijd ook langer zijn dan de voorgaande wedstrijden. De vakken van Linda en Esther begonnen respectievelijk in de aanval en verdediging. Utrecht opende de score waarna Linda van afstand antwoordde. Hierna liepen de dom stedelingen uit en een late strafworp tegen bracht een 5-2 ruststand op het bord. Na de rust, met Marly erin voor Rianne, liep Utrecht via nog een stip uit naar 6-2. Even leek Wageningen weer aan te haken. De doelpunten vielen echter vooral net niet. Ook 3 verdere wissels mochten niet baten. Utrecht was over de hele breedte gewoon beter. Alleen Linda kon goed genoeg onder de druk van Utrecht uitkomen en maakte dan ook alle 4 de Wageningse goals. Dichter bij het einde van de wedstrijd werd Wageningen steeds slordiger waardoor het uiteindelijk 11-4 werd.
Tegenstander Utrecht werd uiteindelijk wel de winnaar van het toernooi, waardoor Wageningen zichzelf de nummer 5 van Nederland kan noemen. Na de afwezigheid van vorig jaar een prima resultaat. Achteraf was iedereen het er wel over eens dat de kwartfinale inderdaad het hoogst haalbare was. In vrijwel alle wedstrijden had Wageningen meegedaan voor de winst en laten zien dat het team NSKK-waardig was.

Na afloop bedankten de spelers, coach en wedstrijdsecretaris elkaar. Hierbij nogmaals bedankt aan alle spelers. Aan Mathijs voor zijn enthousiasme, het trainen, het coachen en zijn hulp bij het contact met DVO. Ook in het bijzonder nog aan speler Floris die als TC-lid bij DVO actief mensen heeft helpen benaderen. En aan Inge die door de wedstrijden te notuleren dit verslag mede mogelijk heeft gemaakt. Ik hoop dat we volgend jaar opnieuw in samenwerking met DVO en met toevoeging van KV Wageningen een team kunnen opstellen dat nog verder komt. Hopelijk met veel van de spelers van dit jaar.
Groetjes, Bart Schreuder