Woensdag 15 februari reisde Débaldérin MW1 af naar Nijmegen. Door nog niet verklaarde man-vrouw verhoudingen kwamen alle heren in de bus terecht, terwijl de dames met de auto van Anouk zijn aangereden. Na een enerverend busritje, waarin we te weten zijn gekomen dat oude vrouwen die net geopereerd zijn minstens op twee stoelen moeten zitten totdat ze worden geïntimideerd, kwamen we aan op het sportterrein. Joost merkte op dat we daar heel veilig waren. De eerste helft van de wedstrijd verliep voortvarend, inclusief onehanders, met als ruststand 4-8. Na een scheidsrechterwissel begon de tweede helft. Hierin ging de tegenstander beter spelen, terwijl onze productie vrij constant bleef. Na een spannend slot was de eindstand 16-16, we konden met een punt terug naar huis. Na zeer democratisch overleg werd besloten dat Marlous, Menno & Taric met het OV terug gingen, terwijl de rest heerlijk comfortabel, snel en gemakkelijk in de auto kon gaan zitten. Het OV vond ons zo leuk dat we er 1,5 uur langer over mochten doen. Dit had ook zijn weerslag op de reizigers, wat zich vooral uitte op het moment dat Marlous bij de Burgerking vroeg welke smaken McFlurry ze allemaal hadden. Uiteindelijk heeft iedereen Wageningen veilig bereikt en kunnen we vol goede moed naar de laatste midweekwedstrijd van dit seizoen, thuis op 7 maart tegen Dalto MW1.