Zaterdag 23 September,
In Doorn werd die dag het eerste team van Débaldérin verwacht om het op te nemen tegen het eerste team van KC Doorn. Het veld, liefkozend ook wel de zandbak genoemd, lag te stralen in de zon, en maakte zich op voor de wedstrijd. De wedstrijd begon iets later dan van tevoren verwacht, maar gelukkig werd débalderin daar op tijd op geattendeerd. Door een medewerker van KC Doorn, een speler van KC Doorn, de scheidsrechter van de wedstrijd en nog een keer door een medewerker van KC Doorn. Dus toen de laatste ambulance het veld verlaten had stond het team er klaar voor om de wedstrijd tot een goed einde te proberen te brengen. Extra bijzonder deze wedstrijd was dat versterking Reinier voor het eerst meekwam en meteen opgesteld werd in plaats van vaste kracht en steunpilaar van het team Bart Merks. (Die overigens prima werk verrichtte in het verschaffen van tactische inzichten aan coach Tobias). De opstelling leek zeker in het begin van de wedstrijd goed te werken aangezien de wedstrijd gelijk leek op te lopen. Helaas wist KC Doorn op een gegeven moment door middel van goede afstandsschoten een voorsprong op te bouwen. Bij rust was de stand 8-5 tegen. Toch liet het team zich hierdoor niet de moed in de schoen zakken en was nog vol strijdlustig. Coach Tobias zijn speech werd met het gebruikelijke gejuich en applaus ontvangen en het team stapte weer vol goede moed de zandbak in. En inderdaad werd de kloof tussen Débaldérin en KC Doorn steeds kleiner naar uiteindelijk zelfs één punt verschil. Helaas wist KC Doorn toen net weer te scoren en eindigde de wedstrijd uiteindelijk met twee punten verschil in het voordeel van KC Doorn. Ondanks deze teleurstelling werd er na de wedstrijd nog wel genoten van het weer, een drankje en plaatselijke volksmuziek. Volgende keer misschien meer succes als KC Doorn op bezoek komt in Wageningen.