Al weken werd de wedstrijd aangekondigd. Tegelijkertijd met de wedstrijd zou namelijk de nationale grondboorkampioenschappen plaatsvinden. Débaldérin moest zijn krachten gaan opdelen over de 2 verschillende wedstrijden. Voor de verdeling van de dames was dit geen probleem, aangezien de vereniging een overvloed heeft aan kwaliteit en kwantiteit van dames. Ondanks het zeer aantrekkelijke affiche die plaatsvond in een buitenwijk van Nijmegen, kozen er toch veel heren om te gaan grondboren terwijl dit ook op de locatie van de wedstrijd kon. Tot het weekend leek de wedstrijdselectie wel nog genoeg heren te hebben, alleen Tilburg eist altijd zijn slachtoffers. De wedstrijdsecretaris kon zijn functie als speler inwisselen voor coach en Débaldérin zou moeten beginnen aan de wedstrijd met een dame als heer.
Voor de wedstrijd werd er maar over 1 ding gesproken. Binnen de lijnen van de hazenkamp bevond zich namelijk een mythe uit de midweek. Deze “heer” maakte elk jaar weer furore onder de studenten die zijn naam zouden onthouden. Lieke nam deze wedstrijd de zware taak op zich om de legendarische Richard te bestrijden.
Vorige week werd er helaas thuis verloren met 11-14, dus de afgereisde selectie was zoekende naar revanche. De omstandigheden speelde een belangrijke rol in de wedstrijd. Na een herfstdag was de toch al niet optimale grasmat veranderd in een combinatie van een ijsbaan en een modderpoel. Na ingeschoten te hebben op een zijveldje, om het hoofdveld te sparen voor de wedstrijd, floot de scheids in om te beginnen.
De stand werd geopend door Marieke die daarbij ook haar eerste doelpunt maakte voor Débaldérin. Na een sterke start stond er zelfs 1-4 voor Débaldérin op het scorebord, alleen de hazenkamp gaf zich niet gewonnen en kwam terug tot 4-4. Ondanks 2 gemiste strafworpen toonde de ploeg daadkracht en zorgde ervoor dat er met een voorsprong de rust in werd gegaan. De stand was 5-7, dit leverde echter wel een paar flashbacks op van de vorige wedstrijd waarbij er een vergelijkbare ruststand was maar dit niet tot een goed einde leidde.
De rust deed deze wedstrijd echter weer het team uit Wageningen niet veel goeds. De hazenkamp kwam namelijk in mum van tijd op een voorsprong van 8-7. Lieke maakte nog wel de gelijkmaker maar op het steeds gladdere veld kreeg de tegenpartij meer tijd om te schieten wat tot een achterstand leidde van 11-8. Débaldérin begon toen aan een laatste aanvalsoffensief geleid door Bart en Lisanne die het tot de aansluitingstreffer brachten op een stand van 12-11. Jules probeerde nog op zijn debuut een beslissende treffer te maken maar deze ketste elke keer net van de korf. De Hazenkamp speelde de wedstrijd uit en er werd afgesloten met een eindstand van 16-11.
Er kon helaas weer niet gewonnen worden, ondanks dat er alles aan werd gedaan in een fysieke wedstrijd onder tamelijk barre omstandigheden. Na een avondje over het grasveld gegleden te hebben kon er weer naar het vertrouwelijke Wageningen afgereisd worden.
Aanstaande woensdag word er weer op het eigen veld gespeeld tegen Noviomagum. Dit is op papier een sterke tegenstander maar Débaldérin won hiervan al eerder in de eerste wedstrijd. Ook zal dit de laatste wedstrijd zijn op het voetbalkunstgras met losse belijning, dus een uitzwaaiwedstrijd met supporters is wel op zijn plaats.
Doelpunten: Reinier en Bart (3) , Lisanne en Lieke (2), Marieke (1)