Het is woensdag 10 januari. Na een nacht matige vorst wordt Wageningen wakker in een ‘winterse spirit’. Teamgenoten Jurren en Jelmer hebben ’s ochtends afgesproken om te gaan schaatsen op ondergelopen weilanden in het Binnenveld. Hoewel Jelmer al bijna twee jaar lid is, is het spelen van midweekwedstrijden met Débaldérin hem tot nu toe altijd fataal geworden. Na het tientallen keren te hebben geprobeerd had hij de hoop opgegeven en besloten om niet meer mee te doen; dat zou beter zijn voor het hele team. Jelmer mee? Dan heb je geen kans nee.
Omdat het schaatsen zo geweldig is Jelmer’s dag daarmee niet meer stuk kan, besluit hij na enige druk van Jurren om ’s avonds toch mee te gaan met de wedstrijd. Een last-minute beslissing, want pas aan het einde van de middag toegevoegd aan de Midweek-Appgroep. Om iets voor half zeven vertrekken er twee auto’s vanuit Wageningen naar de zaal van SKunK. Daarbij is Ambers auto die vertrekt vanaf de Haarweg eigenlijk maar geschikt voor 4 personen, terwijl er 5 personen in moeten. We zullen het erop houden dat het is toegestaan omdat de teamspirit ermee kan worden verbeterd. De zaal van de Nijmeegse Studentenkorfbalvereniging ligt aan de IJsberenstraat, het mag dus geen toeval heten dat wanneer Marieke uit de auto stapt er meteen wordt geklaagd over de kou. We zijn tenslotte in een straat die thuishoort in het poolgebied.
We zitten niet alleen in het Noordpoolgebied, maar ook in een soort Doolhof. Omdat de auto vertrokken vanaf de Haarweg eerder ter plaatse is dan de auto vanuit de Hoevestein, zoeken Amber, Bart M., Jelmer, Jurren en Marieke naar de kleedkamers. Het is eerst überhaupt de vraag waar we heen moeten. Ze lopen eerst bijna het nabijgelegen Stedelijke Scholengemeenschap Nijmegen binnen, om nog wat lessen in topografie te volgen. Gelukkig wordt de deur naar de ingang van de zaal uiteindelijk toch gevonden. Dan begint deel twee van de zoektocht. Vanuit de ingang lopen ze naar links en komen uiteindelijk maar bij één kleedkamer uit. Op elkaar wachten dan maar. Al blijkt even later – als de andere auto met Alyce, Bart S., Deen, Marie-Louise en Willemijn is gearriveerd – dat er tóch een andere kleedkamer blijkt te zijn. Erg om wat langer te wachten is het overigens niet, want de zaal is bezet door een training van zaalvoetbal en zelfs als het inschieten echt is begonnen duurt het nog eeuwen voordat het eerste fluitsignaal klinkt.
Vlak na het klinken van het fluitsignaal komt een hooligan van SKunK met een grote trommel de zaal binnen en begint er hevig op te slaan, soms nogal uit de maat. Het laat de spelers van Débaldérin niet uit hun concentratie brengen, want na een korte achterstand komen ze al snel op een 2 – 1 voorsprong tegen de Nijmeegse studentenkorfballers. Een tijd lang gaat het gelijk op, SKunK scoort soms van grote afstand, maar met goals van beide Barts, Marie-Louise, Marieke en Deen blijft Débaldérin op de been. Vlak, maar dan ook ècht vlak voor rust scoort Bart S. een geweldig afstandsschot vanaf de zijlijn, waarna direct het fluitsignaal voor de rust klinkt. Zo gaat Débaldérin met een voorsprong van 11 – 9 de rust in.
Zoals het hoort is er een tijdens de rust een bespreking waarin wordt besloten om in de aanval iets zuiniger om te gaan met de bal – Débaldérin staat tenslotte voor – en om in de verdediging vooral goed te blijven verdedigen bij de rebounds die SKunK krijgt. Als die adviezen worden gevolgd, kan de voorsprong eigenlijk niet meer worden weggegeven. Na een bekertje limonade te hebben gedronken gaat de tweede helft voortvarend van start.
Met twee goals van Amber en goals van Jurren en Bart S. wordt de voorsprong razendsnel uitgebreid tot 15 – 9. En die voorsprong zal Débaldérin niet meer uit handen geven. Verdedigend ziet het er zeer degelijk uit. Wanhopig schieten de spelers van SKunK van afstand, maar de mazzel die ze in de eerste helft soms hadden is nu eigendom geworden van Débaldérin. Aanvallend wordt zorgvuldig om gegaan met de bal en dan is het soms al in de eerste de beste aanval na het wisselen van de vakken raak. In het verdere verloop van de tweede helft doen ook Alyce en Willemijn nog een duit in het zakje als het gaat om de doelpunten. De enige die het maar niet lukt om te scoren is Jelmer.
Tien minuten voor tijd lijkt hij ook nog eens geblesseerd te moeten afhaken omdat hij kramp heeft gekregen tijdens een actie om de bal richting het andere vak te tikken, door middel van een snoekduik. Een wedstrijd kan natuurlijk niet eindigen zonder één zo’n Jelmer-actie. Misschien is de zaal daar ook wel medeverantwoordelijk voor, want man, wat was die glad zeg. Bijna nog gladder dan het natuurijs waar Jelmer en Jurren vanmiddag nog op stonden te schaatsen. Overigens is het niet alleen glad, maar vooral aan de één van de zijlijnen ook erg koud; de buitendeuren zijn open gezet voor wat frisse lucht. Blijkbaar bestaat de term ‘aangenaam binnenklimaat’ niet in de hal waar SKunK speelt. Het is er óf heel warm, óf erg koud. Een andere verklaring voor Jelmer’s kramp zou verder nog kunnen zijn dat hij vandaag veel heeft gesport – fietsen, schaatsen en dan ook nog korfballen – en daarbij te weinig water heeft gedronken. Gelukkig lappen Bart M. en Marieke de half-geblesseerde Jelmer snel weer op om ook hem nog een doelpuntje te gunnen. Tevergeefs, want het lukt hem niet de bal in de korf te gooien voordat de scheidsrechter fluit voor het einde van de wedstrijd.
Echter, het belangrijkste is natuurlijk dat ook deze wedstrijd weer gewonnen is met 22 tegen 17 en Débaldérin daarmee goed op weg zijn om de 1e plek in de competitie veilig te stellen. Met één wedstrijd minder gespeeld te hebben dan De Hazenkamp is Débaldérin ook de andere ploeg uit Nijmegen nu voorbij (op doelsaldo). Voor Jelmer – die al tientallen midweekwedstrijden heeft meegedaan – is het zelfs de eerste overwinning in een reguliere competitiewedstrijd! Dat zal bij hem thuis worden gevierd met een shotje Limonzero (alcoholvrije Limoncello). Hoewel hij dan niet mag hebben gescoord, lijkt de vloek verbroken.
Na een douche in de enigszins bijzondere maar zeer ruime kleedkamers is het voor de spelers van Débaldérin tijd om terug te gaan richting Wageningen. Daarbij is Bart M. enigszins verbijsterd over het grote aantal heren dat genoegen neemt met een frisje; hij is zelf de enige met een alcoholhoudende drank onder de douche. Maar goed, het is januari en dus zijn er goede voornemens hè? Opnieuw wordt er naar twee verschillende bestemmingen gereden, de Haarweg en Hoevestein. Rond 22.00 uur arriveren de auto’s wat opvallend vroeg is voor een uitwedstrijd, ook wel eens lekker eigenlijk. De grote vraag is nu, weten de Débaldérinners deze goede vorm vol te houden tot volgende week? Op dinsdag 16 januari staat namelijk de thuiswedstrijd tegen de Reehorst.
Het overzicht met de doelpuntenmakers voor Débaldérin: Bart M: 6, Amber: 4, Bart S: 3, Jurren: 2, Marie-Louise: 2, Alyce: 1, Deen: 1, Marieke: 1, Willemijn: 1Onbekend: 1* Jelmer: 0
*Geen naam genoteerd in het wedstrijdboekje.
Jelmer van der Graaf
Wat een verhaal, met een prachtig einde. Gefeliciteerd Jelmer!
Men zou wel kunnen zeggen dat jij een topscorer bent Bart 1