Na een intensieve reünistenborrel had Débaldérin 1 zichzelf weer tot fitheid weten te brengen, en zo belandde het team vlak voor de ‘uit’-wedstrijd tegen KV Wageningen 9 op het korfbalveld. Naar het bleek was dit het verkeerde veld, en moest er een extra verplaatsing plaatsvinden richting locatie Hollandseweg. Hier aangekomen was er alle tijd en ruimte om lekker in te schieten, en om 17:30 kon er begonnen worden.
De eerste helft was de mindere van de twee: er werden lange aanvallen gespeeld die vaak niet tot de juiste kans kwamen, maar verdedigend werd er ook niet veel weggegeven, dus qua score was het niet heel aantrekkelijk. Bij 2-4 leek Débaldérin een gaatje in haar voordeel geslagen te hebben, maar Wageningen kon toch weer snel aanhaken en werd er met een 4-4 stand gerust. In de rust was het duidelijk dat wij in principe de winst konden gaan behalen, en dat er alles aan gedaan moest gaan worden om dit te halen.
De tweede helft was wat enerverender dan de eerste, maar het was Wageningen die beter de kleedkamer uit kwam. Nadat Allard nog een strafworp had benut, kwam de scoringsdrang van Wageningen tot uiting en namen zij de leiding, met een grootste marge van 3 doelpunten. Débaldérin kon gelukkig bij scoren, waardoor een tijdje de balans van 2 doelpunten verschil in stand bleef. Het einde begon te naderen, en Débaldérin had haast om haar goede intenties uit de rust kracht bij te zetten. Via een zeer ver afstandsschot van Reinier, een korte kans van Allard, een schot van Annis en een schot van Rosan werd de achterstand omgebogen naar een 11-13 voorsprong. Wageningen scoorde nog één keer terug, maar kon niet meer gelijkmaken voor het eindsignaal. Débaldérin 1 wint dus, en dat is voor de trouwe fans al een poos geleden! Het bleef dan ook nog lang onrustig!