De eerste voorbereidingen werden al getroffen tijdens het borrelen na de dinsdagavondtraining. Deze avond werd mij door Bart S. verteld dat Fons overwoog pannenkoeken te bakken voor het team. Natuurlijk kon ik dit goede nieuws niet voor mij houden, en heb ik meteen het vreugdevolle nieuws met het team gedeeld, en konden wij woensdagavond in totaal met 11 man genieten van naturel, appel-, spek- en kaaspannenkoeken. Met onze volle maagjes gingen wij met de auto onderweg naar Nijmegen.
En in lange tijd heb ik niet zo’n enthousiast team gezien, het was dan ook alweer bijna een jaar geleden dat wij onze laatste midweekwedstrijd hadden gespeeld. Toen stonden wij op kop in onze poule, maar werd het seizoen helaas voortijdig gestopt. Voor sommige mensen was het zelfs nog langer geleden dat zij hun laatste wedstrijd hadden gespeeld, voor Tirza alweer tweeënhalf jaar! Daarbovenop, was dit voor zowel Tirza als Jelmer hun debuut in Débaldérin MW 1.
Jelmer had wel een belangrijke eis als wedstrijdfeut: hij moest en zou in shirtnummer 10 spelen. Deze wedstrijd zou dan ook bepalen of Jelmer in de toekomst zijn favoriete shirt mag behouden.
Na het omkleden was het tijd voor de teambespreking: wij waren niet heel bekend met dit team van Noviomagum. Twee spelers herkenden wij, en herinnerden wij wel als sterke tegenstanders. Wij herkenden ook Thijs Bergsma, één van onze ereleden. Hij was een wildcard, want natuurlijk hadden wij een stille hoop dat hij als verstekeling bij de tegenstander ons naar de overwinning zou brengen, maarja, hij is wel al burger dus zal hij dan toch voor zijn nieuwe team kiezen? Dit was voor onze tegenstanders ook de eerste wedstrijd, dus aan eerdere standen konden wij het ook niet afzien. Wij zouden de eerste helft maar afwachten en dan goed nadenken over een strategie. Dus tijd om warm te lopen en te schieten, en dan er vol tegenaan!
We begonnen met Fons, Jelmer, Tirza en mij (Marie-Louise) in de aanval, Bart S., Stijn, Lieke en Laura E. in de verdediging. Sanne en Lisanne begonnen op de bank. Een slimme zet om Lisanne als oud-wedstrijdsecretaris ernaast te laten beginnen, want dan kon zij alvast met Sanne informatie inwinnen over de tegenstander om met een sterke strategie erin te wisselen.
Al snel schoot de tegenstander een korte kans tegen Laura, dat was wel even slikken voor ons als opening van de wedstrijd. Maar Fons wilde ons niet zo een eerste wedstrijd in laten gaan, dus schoot hij er snel een afstandschot achteraan. Toen werd Lieke fysiek tegengehouden tijdens haar doorloop waardoor zij een strafworp meekreeg en die ook scoorde. Stijn schoot er nog snel een derde korte kans achteraan, en het stond inmiddels alweer 1-3. Wij werden nu misschien iets overmoedig, want de tegenstander scoorden weer snel twee doelpunten waarmee zij het gelijkmaakten. Eén van deze doelpunten was tegen Bart, en dat laat hij natuurlijk niet zomaar gaan. Hij werd met de 3-3 weer terug de aanval ingewisseld en schoot er meteen een afstandschot in. Zo hielden wij het grootste deel van de eerste helft wel vast dat wij gelijk stonden of een puntje voor. Lisanne en Sanne wisselden erin voor Tirza en Marie-Louise. Helaas viel dat tegen voor Lisanne die al snel een wegtrekbal tegen kreeg, maar toen schoot Fons weer snel een afstandschot erin. Helaas ging het tegen het eind van de eerste helft wel bergafwaarts, met een geoorloofd afstandschot tegen, maar een hele nare strafworp en vrije bal tegen. We gingen de rust in met 7-5 achter, oei!
Teambespreking, hoe gaan we dit aanpakken? Het is duidelijk dat we veel ballen kwijtraakten tijdens het rondspelen door misplaatste passen. Ook wel begrijpelijk na zo lang niet te hebben gekorfbald, en dan ineens weer een midweekteam met een mix hele lange en kleinere mensen. Verder concludeerden wij dat de tegenstander wel graag op afstand schiet, maar eigenlijk niet veel raakten. Daarbovenop, als de tegenstander voor de doorloop ging, resulteerde dit vaak in een strafworp of vrije bal tegen. Dus de lange afstandschoten moesten wij maar voor lief nemen, dat was de veiligste optie deze wedstrijd. Snel nog even wat thee drinken, en weer op naar de tweede helft.
De tweede helft begon een beetje saai, er gebeurde niet zoveel, en dat heb je liever niet als je al twee punten achter staat. Fons schoot op afstand de 7-6, maar al snel kreeg Stijn weer een korte kans tegen… Nu wordt het team wel een beetje benauwd, kunnen wij die twee punten verschil nog wel inhalen?
Lieke en Lisanne waren helemaal klaar met de achterstand en gingen het maar even fixen. Dat begon met een wegtrekbal van Lieke, en kort daarna een afstandschot waarmee het gelijk stond met 8-8. De vakken wisselden, en nu was het de beurt voor Lisanne om twee schoten kort na elkaar erin te schieten. De wissel hierna, schoot Bart er ook nog eentje bij in. Fons kreeg toen een schot tegen, waarna wij op 9-11 stonden. Nog steeds voor, maarja het kan snel lopen met de schoten dus het was nog geen tijd voor ons om de winst te vieren. Ten slotte schoten Lisanne, Sanne en Stijn er nog eentje in, waarmee wij de wedstrijd eindigden met 9-14, en wij het toch mochten geloven: DE EERSTE WINST IS BINNEN HOERA!
Wij gaven de tegenstanders een boks en vertelden wij hun wel nog dat zij goed hadden gespeeld, want het was toch wel een enorm spannende pot geweest.
Na de wedstrijd kwam Thijs nog even naar ons toe en bood ons een heerlijk rondje gouden rakkers aan. Dat kan je natuurlijk niet afslaan, dus hebben wij nog even een drankje gedaan op het terras voor wij weer gezellig terugreden naar ons mooie Wageningen.
Een mooie eerste midweekwedstrijd, en ik denk dat Jelmer zijn nummer 10 shirt wel nog een keertje aan mag!
Hieronder nog een leuke onscherpe foto van de wedstrijd met trein op de achtergrond.
Volgende week spelen we om 19:30 thuis tegen de studentenvereniging SkunK.
Doelpuntenmakers: Fons, Lieke en Lisanne 3, Bart en Stijn 2 en Sanne 1.
Groetjes Marie-Louise