Deze woensdag hoefden we niet ver te reizen, want we speelden tegen KV Wageningen aan de Marijkeweg. Spannend vonden we het niet, de midweek heeft namelijk hele goede prestaties neergezet tot nu toe in de zaal, dus waarom zouden we ons zorgen maken? In november wonnen we immers ook met 21-14, dus dat gingen we natuurlijk over doen.
Jurren opende de wedstrijd dan ook meteen met een schotje om ons op de 0-1 voorsprong te zetten. Tom liet hierna een schot door, maar de 1-1 is natuurlijk makkelijk te overkomen. Hierna kreeg ikzelf een doorloopbal én schot tegen, en was de 3-1 natuurlijk wel even zuur. Jurren had daar geen zin in, en schoot er gewoon maar weer eentje in voor de 3-2 zodat we alsnog richting deze makkelijke winst konden komen. Naja…. Makkelijk? Misschien viel dat eigenlijk wel tegen, want hierna viel rap de 4-2, 5-2, 6-2, 7-2… Oke Jurren deed toch maar weer 7-3 maken, maarja dat was tevergeefs… Ella kreeg nog een schot tegen en om de klap iets te verzachten scoorde Lotte er toch nog één zodat we de rust in konden met 8-4.
Coach Reinier was hier niet echt van te spreken… Hij zag namelijk in beide vakken dat er chronisch een tekort was aan communicatie. Waarom werden er geen afspraken gemaakt, wie neemt er wanneer over, wanneer ga je er op, wat is je tactiek? We waren er even stil van, hoe had het nou zo kunnen lopen? We raapten de moed bijeen, wij maakten onze afspraken en vroegen even wat tips aan Jurren hoe je nou eigenlijk een bal in de korf krijgt, en we gingen de tweede helft in.
Marjolein had het in ieder geval meteen begrepen, want de 8-5 had ze snel gemaakt met een schotje. Hierna volgde toch weer een goal tegen waardoor we op een 9-5 kwamen. Tirza was ook klaar met die goals van KVW, en maakte een doorloopbal. Anne scoorde eens, Marjolein nog twee keer, Tirza weer een keertje, daarna Kamiel… Met de 9-11 werd het wel weer iets te makkelijk dus liet Lotte er even een kort kansje voor de 10-11 door om het wel spannend te houden. Jurren was niet zo van de spanning, en wel van de McDonald’s op de terugweg dus hij maakte snel de 10-12. Toen bedacht Jurren zich dat er helemaal geen McDonald’s is op de terugweg van KV Wageningen naar de Haarweg, dus hield hij het maar bij 4 goals deze wedstrijd. Volgende wedstrijd doet hij er wel gewoon 5, maar voor nu moest iemand anders het even afmaken. Tirza verzekerde een grotere voorsprong met een vrije bal, hierna liet Jurren er eentje door om het toch nog even extra duidelijk te maken dat er geen McDonald’s zou zijn vanavond. Hierna sloten Marjolein en Tom het mooi af met hun schoten, zodat we deze wedstrijd met de 11-15 eindstand konden afsluiten.
Zoals ik aan het begin al schreef, eitje dus.
Groetjes Marie-Louise