Débaldérin 1 – KCD 4 | 34 -15
Na 5 lange dagen op het werk hoop je op een druilige zaterdag wat langer je ogen dicht te kunnen houden. Maar rond half 10 schrik ik wakker….. hmm, beloofd om eens een wedstrijd van de dochter te komen kijken. Snel voedsel naar binnen en op weg naar Wageningen. Is toch zeker 25 jaar geleden dat ik in de bongerd ben geweest…. Mooie tijd om met het G-team van Rust Roest jullie mooie toernooi te bezoeken. Goed om te zien dat dit al die jaren nog steeds gespeeld wordt.
Maar was niet gevraagd om een stukje te schrijven over het verleden (vaak met Attila Wageningen onveilig gemaakt…). Maar er was een wedstrijd die gespeeld moest worden. Nu zie ik dit jaar wat overgangsklasse A wedstrijden, maar de sfeer bij deze kelderklasse 😉wedstrijd was zeker te vergelijken. Goeie herrie bij binnenkomst en 2 fanatiek voorbereidende teams. Zag zelfs wat psychologische oorlog, want KCD stond al lang in het veld, maar Débaldérin was nog aan het discussiëren hoe en of er een yell zou komen en of er high-fives gegeven zouden worden….. wellicht dat de wedstrijd hierdoor wat traag op gang kwam. Maar na een gelijk opgaande 5 minuten kwamen wat spelers los. Het meest spannende voor de met velen opgekomen bezoekers (zeker 8) was dat er niet gezien kon worden hoe lang het nog was en hoe veel het was. Maar door goede dynamische rebounds kon er veel herhaald worden en dan gaan er van zelf wel een paar in. Vraag me niet hoeveel…. Had soms het gevoel dat er met schotklok gespeeld werd, zoveel schoten werden er gelost. De rust kwam sneller dan gedacht, maar kan zijn dat de vermoeidheid nog aanwezig was en ik een stukje geslapen heb. Maar in de rust zag ik dan toch dat “de dochter” mocht gaan warm lopen. Kan hier kort over zijn. Het enthousiaste gejuich van de bank bij eindelijk eens een raak schot van haar sprak boekdelen. Terechte strafworp tegen (je verdedigt met je handen omhoog) en nog een smerige duw zodat haar dame hard neer ging (ze struikelde over haar eigen voeten, was maar een klein duwtje). Gelukkig waren er anderen die op schot waren en de wedstrijd werd professioneel uitgespeeld. Met een buzzer beater als slot akkoord. Ook hierdoor ging de bank los.
Nog ff met het score bord op de foto want jullie mogen trots zijn op het aantal doelpunten, echter 15 tegen was iets teveel. Maar ja, was jullie 3de wedstrijd en zijn nog groeiende. De komende wedstrijd zullen wat automatisme gaan komen en als de zuiverheid bij wat spelers zo blijft zal het kampioenschap toch echt wel mogelijk zijn.
Of ik nog eens kom kijken betwijfel ik, ben geen ochtend mens. Maar hoop velen van jullie terug te zien op het Attila toernooi. Op 12 en 13 april wordt dan het mooiste korfbal toernooi in Eindhoven georganiseerd. Spelen is voor mij niet meer mogelijk bij de Old Huns, maar zal zeker komen kijken.
Tot dan, de vader van …..
Geschreven door vader Willaert